بررسی فلور منطقه حفاظت شده بیستون

منطقه حفاظت‌شده بیستون به مساحت 82100 هکتار در بخشی کوهستانی شامل پناهگاه حیات وحش به مساحت 31250 هکتار و منطقه حفاظت‌شده به مساحت 50850 هکتار در رشته‌کوه‌های زاگرس، میانه ضلع غربی ایران، استان کرمانشاه واقع است. منطقه حفاظت‌شده بیستون آشیان‌های اکولوژی کوچکی دارد که به‌علت تغییرات ارتفاع از سطح دریا، عوامل فیزیوگرافی، خرد اقلیم‌ها و انواع خاک، ایجاد شده‌اند و گیاهان مختلفی آن‌ها را اشغال کرده‌اند. در مجموع، 375 گونه و واحدهای زیرگونه‌ای متعلق به 220 جنس و 50 تیره در منطقه حفاظت‌شده بیستون شناسایی شده است؛ از این تعداد، 2 تیره با دو جنس و سه گونه به پتریدوفیت‌ها تعلق دارند و 48 تیره به گیاهان گلدار متعلق هستند که شامل 43 تیره دولپه‌ای و 5 ‌تیره تک‌لپه‌ای می‌شوند. مهم‌ترین تیره‌های گیاهی به‌ترتیب عبارتند از: Asteraceae، Poaceae، Papilionaceae، Apiaceae، Brassicaceae و Caryophyllaceae. جنس Astragalus بزرگ‌ترین جنس منطقه حفاظت‌شده بیستون را تشکیل می‌دهد. گیاهان تروفیت بیشترین میزان حضور را داشته و پس از آن‌ها، همی‌کریپتوفیت‌ها، ژئوفیت‌ها، کامفیت‌ها و فانروفیت‌ها قرار دارند. بیش از 63 درصد گیاهان منطقه حفاظت‌شده بیستون را عناصر منحصر به ناحیه ایرانی - تورانی تشکیل می‌دهند که تعلق این منطقه را به ناحیه رویشی ایرانی - تورانی و بخش کوردو - زاگروزین نشان می‌دهد. پس از عناصر متعلق به ناحیه ایرانی - تورانی، با اختلاف زیاد عناصر دو یا چندناحیه‌ای بیشترین حضور را دارند. گونه‌های انحصاری 35/9 درصد فلور منطقه حفاظت‌شده را تشکیل می‌دهند. کشف گونه‌های جدید Astragalus ciceropsis، A. montis-parrowii و Onosma bisotunensis و گزارش گونه Crucianella macrostachyaدر سال‌های اخیر از منطقه حفاظت شده بیستون، ناشناخته بودن فلور و غنای گونه‌ای آن را نشان می‌دهد.